Van voorspelbaar naar onvoorspelbaar kapitalisme?
Piet Rietman
23 mei 2025
De beelden van de gewelddadige ontruiming van het tentenkamp van anti-genocidedemonstranten op de Universiteit van Amsterdam (UvA) gingen vorig jaar de wereld over. Een jaar later staat er weer een tentenkamp op het gazon van de universiteit, want het bestuur weigert de samenwerkingen met Israëlische instellingen te verbreken – hoe luid die roep bij medewerkers en studenten ook klinkt.
Het kabinet is gevallen, het is weer verkiezingstijd. Willen linkse partijen deze keer winnen, dan moeten ze niet meedoen aan rechtse spelletjes, maar zélf de toon zetten met een werkelijk links programma. Geen matiging en compromis, maar uitdelen en provoceren.
Wat kunnen wij doen om te voorkomen dat Europa afglijdt in een oorlogseconomie ten koste van bestaande voorzieningen? Wat staat er op het spel en wat is de rol van de vakbeweging of de nieuwe vredesbeweging? Dit bespreken drie vredesexperts in het slot van dit drieluik.
‘Als je vrede wilt, stop dan met het laten escaleren van conflicten. Streef naar ontwapening en neem vooral je toevlucht tot diplomatie om conflicten op te lossen. Kortom: “Si vis pacem, para pacem.”’ Die boodschap bereikt Europa niet. In plaats daarvan gaat Europa op oorlogspad en doet de EU volop mee aan de wapenwedloop, zo laten vredesexperts zien in deel 2 van dit drieluik.
‘Si vis pacem, para bellum’ – als je vrede wilt, bereid je dan voor op oorlog. Deze eeuwenoude spreuk galmt luid in de hoofdkwartieren van defensiekabinetten, leger en wapenindustrie. Maar is alle oorlogsretoriek van de defensiedrammers écht nodig? In aanloop naar de NAVO-top volgende maand onderzocht LAVA Media aan de hand van verschillende vredesexperts de alternatieven – deel 1 van een drieluik.
