We kennen het beeld van Pieter Omtzigt als de ‘dossiertijger’ die zich vastbeet in het toeslagenschandaal. Wie naar zijn geschiedenis als Kamerlid kijkt ziet ook een hele andere kant, die te vaak onderbelicht blijft.
Jacobin bestaat dankzij betalende abonnees.
Sluit een abonnement af, en lees meteen deze en al onze andere bijdragen.
Met groet,
De redactie van Jacobin Nederland
PS: Al abonnee? Log dan in om verder te lezen.
De Poolse parlementsverkiezingen eindigden in een nederlaag voor de regering onder leiding van de radicaal-rechtse PiS-partij. Na een onderbreking van acht jaar zal de liberale coalitie weer de regering vormen. Dat leidt tot veel opluchting in het westen, maar links in Polen heeft nog een lange weg voor de boeg.
Esther Ouwehand, lijsttrekker van de Partij voor de Dieren, laat zich erop voorstaan geen populist te zijn – tenslotte durven zij en haar partij wél impopulaire boodschappen te verkondigen. Maar zou een beetje populisme de PvdD niet juist heel goed passen? Jouke Huijzer denkt van wel.
Met de keuze voor Timmermans maakt de alliantie van GroenLinks en PvdA serieuze kans om de grootste partij van Nederland te worden. Electoraal gezien lijkt Frans Timmermans een meesterzet van de linkse alliantie te zijn. Maar of hij ook werkelijk de nodige veranderingen zal kunnen, en vooral, zal wíllen brengen moet nog blijken.
Anja Meulenbelt was de afgelopen zeven jaar intensief betrokken bij BIJ1. Spijt van haar engagement heeft ze allerminst. Toch kan ook zij er niet omheen dat de partij wankelt door interne conflicten. Hoe ontstonden die en waren ze te voorkomen?
Door een massale electorale mobilisatie is een geoliede rechts-extreemrechtse combinatie voorlopig een halt toegeroepen. Maar links zal een overtuigend sociaal en democratisch beleid op maat van het plurinationale Spanje moeten voeren, wil ze rechts op de lange termijn kunnen verslaan – en daarbij de confrontatie met EU-powers that be durven aangaan.
Het is erg jammer dat de leden van BIJ1 zich verliezen in de strijd. Wil de partij werkelijk emancipatoire politiek bedrijven dan moet ze de verschillen die binnen de partij leven politiek maken en ze niet enkel op sociaal en emotioneel vlak uitvechten.
De val van het kabinet Rutte IV levert het zoveelste bewijs dat mensenlevens of een menswaardig bestaan voor de VVD niet meer dan politiek wisselgeld zijn. Om de macht te consolideren zal de VVD niet alleen bereid zijn om vluchtelingen een menswaardig bestaan te ontzeggen, uiteindelijk raakt het VVD-beleid ons allemaal.
