De crisissen waarin we ons bevinden, zijn nauwelijks op twee handen te tellen. Wie al een huis heeft, moet maar kijken of zij het ook kan verhitten. Wie al een dikke trui heeft, heeft ook een donkerbruin vermoeden over de omstandigheden waaronder die geproduceerd is. Wie een trui moet kopen, moet zich afvragen of hij dan de boodschappen nog wel kan betalen. We zijn in het afgelopen jaar armer, zieker en moedelozer geworden. Ondertussen zijn er ook mensen die het niet gewoon goed hebben, maar zelfs winst maken op de verliezen van de rest. Energiebedrijven, speculanten en wapenfabrikanten maken recordwinsten.
Maar goed, wat doe je eraan?
Soms lijkt het alsof dit een retorische vraag geworden is. Maar het is een echte vraag, een levende vraag waar elke dag in Nederland gesprekken over gevoerd worden. Aan keukentafels, in belangengroepen, buurtcomités, kraakpanden, cafés en, vooruit, partijcongressen, wordt er nagedacht en gediscussieerd over wat we kunnen doen om niet dakloos te worden, niet te verhongeren, niet uit te sterven, niet in elkaar gemept of aangerand te worden. Er wordt gesproken over hoe we kunnen reageren op wat er op ons af komt. Maar ondertussen schemert er iets anders door: de wereld die we te winnen hebben. Het heel maken van een kapotte wereld. Het wél dat begint met zeggen: dit niet.
Een plek waar radicale politiek niet met een pipetje gedoseerd hoeft te worden
Wij willen een huis bouwen voor deze gesprekken. Een plek waar radicale politiek niet met een pipetje gedoseerd hoeft te worden, en waar iedereen die geïnteresseerd is in linkse politiek de discussies die er nu toe doen op links kan volgen, en eraan bij kan dragen. Waar de rubriek ‘politiek’ niet gedomineerd wordt door ministers en Kamerleden, maar waar we weten: politiek is overal en alles wat we doen is ervan doordrongen. Wij noemen deze plek: Jacobin Nederland.
Jacobin is een internationaal tijdschrift, begonnen in Verenigde Staten in de nasleep van Occupy met de missie om socialisme weer een duidelijke stem te geven in het publieke debat. Inmiddels zijn er zusterbladen in Brazilië, Duitsland, Italië en het Verenigd Koninkrijk, en een editie voor Latijns Amerika. Jacobin heeft een eigen politieke signatuur. Het is onafhankelijk van politieke partijen of bewegingen, en wars van de dogmatiek en de sektarische haarkloverij die de linkerflank zo vaak teisteren. We zijn intellectueel bevlogen zonder academisch te zijn. We willen populariseren zonder te versimpelen. We zijn niet bang voor utopische vergezichten, maar verliezen daarbij nooit het heden uit het oog. Jacobin sluit aan bij een rijke, maar verwaarloosde traditie in Nederland, en geeft perspectieven voor de sociale strijd van vandaag. Sluit je aan.
