De afgelopen dagen ging de media-aandacht vooral uit naar een extreemrechtse kamervoorzitter die vandaag de herdenking in het Oosterpark niet zal bijwonen. Een belangrijker thema raakte ondergesneeuwd: namelijk dat ‘excuses’ alleen onvoldoende is voor herstel.
De Duitstalige Joodse dichter Paul Celan (pseudoniem van Paul Antschel, 1920-1970) was de enige overlever van zijn gezin. In zijn gedichten verwerkte hij zijn ervaringen met de shoah en het leven in ballingschap.
De val van het kabinet Rutte IV levert het zoveelste bewijs dat mensenlevens of een menswaardig bestaan voor de VVD niet meer dan politiek wisselgeld zijn. Om de macht te consolideren zal de VVD niet alleen bereid zijn om vluchtelingen een menswaardig bestaan te ontzeggen, uiteindelijk raakt het VVD-beleid ons allemaal.
Van de Vijftigers, de dichtersgroep die na de Tweede Wereldoorlog het gezapige herstel van de verhoudingen met poëtische middelen te lijf ging, is Jan Elburg (1919-1992) een ondergewaardeerde vertegenwoordiger. In hun midden valt hij op door zijn expressionistische zeggingskracht en zijn non-conformistische sociale engagement.
Op Bevrijdingsdag zal er weer volop gerept worden over ‘onze vrijheid’. Dit gedicht van communiste Sonja Prins, een van de meest ondergewaardeerde dichters van Nederland, herinnert ons eraan dat vrijheid alleen gedeeld en internationalistisch kan zijn.
Zodra Koningsdag weer nadert, gonst het van de gemakzuchtige republikeinse kritieken op het koningshuis. Waarom zou een door historisch toeval bevoorrechte familie de hoogste politieke functie van het land bekleden, een functie die overerfbaar is? Dat is niet democratisch!
Op 24 april 1945, vandaag 78 jaar geleden, overleed de verzetsstrijder en antikoloniale schrijver en activist Anton de Kom aan tuberculose in een Duits concentratiekamp.
Er is een nieuwe generatie opgestaan. Een generatie die luid en duidelijk vraagt om verandering. De groeiende progressieve protestcultuur heeft behoefte aan een infrastructure of dissent; eigen platforms voor opinie en discussie.
Anno 2023 is de Mei van Gorter onmisbaar, schrijft uitgeverij Das Mag naar aanleiding van het verschijnen van een boekje van dichter Ellen Deckwitz over dit canonieke gedicht. De redactie ziet niets liever dan dat we ‘allemaal aan de Gorter’ gaan, maar dan ook aan de latere poëzie van de radencommunist, die zo weinig gelezen wordt. Daarom een donker voorjaarsfragment uit Pan, Gorters echte magnum opus.
De oorlog in Oekraïne stelt linkse denkers en partijen voor een dilemma. Ze zijn immers tegen imperialisme, maar ook kritisch op de militaire en economische uitbreiding van westerse machtsblokken. Zes overwegingen voor links in deze discussie.
Jacobin bestaat dankzij betalende abonnees.
Sluit een abonnement af, en lees meteen deze en al onze andere bijdragen.
Met groet,
De redactie van Jacobin Nederland
PS: Al abonnee? Log dan in om verder te lezen.
